مسیر سنتز پروستاسیکلین، که به عنوان یک گشادکننده عروق در همکاری با NO عمل می کند و در نتیجه به محافظت از ترومبوز کمک می کند. علاوه بر این، خواص ضد التهابی و محافظ عروق پروستاسیکلین با توانایی آن در کاهش لکوترین های پلاسما افزایش می یابد.
یک متاآنالیز کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده گزارش می‌دهد که مصرف شکلات حاد و مزمن و کاکائو به طور موثری باعث افزایش اتساع عروقی ناشی از جریان، کاهش فشار خون سیستولیک و دیاستولیک و کاهش سطح انسولین سرم می‌شود.
در بزرگسالان جوان و سالم، مصرف روزانه ۲۰ گرم شکلات تخته ای شونیز برای یک دوره ۳۰ روزه عملکرد عروق را با کاهش فشار شریان مرکزی بازویی و ترویج آرامش عروقی بهبود می بخشد.
یک مطالعه آینده نگر سوئدی مصرف شکلات (≥۳-۴ وعده در هفته) را با خطر کمتر سکته قلبی و بیماری ایسکمیک قلبی مرتبط دانست. از سوی دیگر، یک مطالعه آینده‌نگر بزرگ که داده‌های ۸۳۳۱۰ زن یائسه بدون بیماری‌های مزمن اصلی را بررسی می‌کرد، هیچ ارتباطی بین مصرف شکلات و خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر قلب، سکته مغزی یا هر دو در ترکیب پیدا نکرد.
برعکس، افزایش خطر در میان زنان کمتر از ۶۵ سال، در بالاترین پنجک مصرف شکلات تخته ای شونیز وجود داشت. عدم ارتباط بین مصرف شکلات و خطر فیبریلاسیون دهلیزی نیز در گروه بزرگی از پزشکان مرد ایالات متحده گزارش شده است. یک مطالعه آینده نگر دیگر مبتنی بر جمعیت روی ۲۰۹۹۲ شرکت کننده نتوانست ارتباطی بین مصرف زیاد شکلات (تا ۱۰۰ گرم در روز) و نارسایی قلبی را نشان دهد.
یک بررسی سیستماتیک نشان داد که مصرف منظم شکلات (<100 گرم در هفته) ممکن است با کاهش خطر قلبی عروقی مرتبط باشد و مناسب ترین دوز مصرف شکلات ۴۵ گرم در هفته است، زیرا سطوح بالاتر ممکن است به دلیل اثرات نامطلوب، فواید سلامتی را خنثی کند.
با مصرف زیاد قند مرتبط است. این یافته‌ها مشابه نتایج یک گروه بزرگ از مردان سوئدی بود که ارتباط J شکل بین مصرف شکلات و بروز نارسایی قلبی را نشان داد، با اثرات محافظتی در افراد مصرف‌کننده بیش از ۱ وعده در روز.
