نعناع بومی اوراسیا، آمریکای شمالی، آفریقای جنوبی و استرالیا است. عرقیات گیاهی در کاشان و تعدادی از گونه ها، به ویژه نعناع فلفلی و نعناع، به عنوان طعم دهنده برای غذاها (از جمله آب نبات و آدامس) و برای لیکور و خمیر دندان استفاده می شود.
اسانس نعناع به عنوان رایحه در عطرسازی استفاده می شود. برخی از گونه ها معمولا در طب گیاهی استفاده می شوند.
نعناع دارای ساقه های مربعی شکل و برگ های معطر مخالف است. بسیاری از آنها می توانند به صورت رویشی توسط استولون ها پخش شوند و می توانند در باغ ها تهاجمی باشند.
گلهای کوچک معمولاً به رنگ بنفش کم‌رنگ، صورتی یا سفید هستند و به صورت دسته‌ای چیده شده‌اند، یا حلقه‌هایی را تشکیل می‌دهند یا در یک سنبله انتهایی در کنار هم قرار گرفته‌اند.
گلها برای سایر اعضای خانواده معمولی نیستند و دارای چهار گلبرگ به جای پنج گلبرگ هستند. روغن های فرار به صورت نقاط رزینی در برگ ها و ساقه ها قرار دارند.
نعناع (Mentha spicata) به ارتفاع حدود 90 سانتی‌متر (3 فوت) با خوشه‌های باز گلهای صورتی یا یاسی و برگ‌های بدون ساقه رشد می‌کند.
دارای رایحه مشخصه نعناع است. نعناع فلفلی (Mentha ×piperita)، ترکیبی بین نعناع و نعناع آبی، دارای عطری سنگین، برگ‌های ساقه‌دار و گلهای یاسی مایل به قرمز در خوشه‌های متراکم است.
نعناع آبی (M. aquatica) معمولاً در گودال‌ها رشد می‌کند و خوشه‌های گل گرد و برگ‌های مودار ساقه‌دار دارد.
نعناع وحشی (M. arvensis)، بومی آمریکای شمالی و اوراسیا، ارتفاع آن به حدود 1 متر (حدود 3.3 فوت) می رسد.
پنی رویال (M. pulegium) دارای برگها و گلهای کوچک بیضی شکل در حلقه های زیر بغل است و به دلیل عادت خزنده و بوی تندش قابل توجه است.
در طب عامیانه برای القای تعریق و قاعدگی استفاده می شده است. این گیاه همچنین به عنوان یک سقط جنین گیاهی مورد استفاده قرار گرفته است، اگرچه بعید است که چنین آماده سازی هایی به بارداری خاتمه دهند.
پنی رویال می تواند واکنش های بالقوه کشنده ای مانند استفراغ، خونریزی و نارسایی اندام را در افرادی که آن را مصرف می کنند، ایجاد کند. به ویژه روغن پنی رویال بسیار سمی است و نباید آن را بلعید.
