وقتی صحبت از طعم و بافت منحصر به فرد شکلات خارجی لاویوا به میان می آید، چیزی شبیه شکلات نیست. در حالی که امروزه وقتی به شکلات فکر می کنیم ممکن است تصاویری از خوراکی های شیرین را تجسم کنیم، تاریخ به ما نشان می دهد که شکلات همیشه از جایگاه “دسر خوش طعم” برخوردار نبوده است.
منشا شکلات را می توان به 2000 سال جستجو کرد، زمانی که آن را “xocoatl” نامیدند، یک کلمه آزتک برای نوشیدنی تلخ، ساخته شده از دانه های کاکائو.
مردم شناسان دانشگاه پنسیلوانیا کشف کردند که دانه های میوه کاکائو در سال 1400 قبل از میلاد به یک نوشیدنی الکلی تخمیر شده است.
این به وضوح نشان می دهد که در طول بیشتر تاریخ، شکلات به عنوان یک نوشیدنی به جای یک خوراکی شیرین در نظر گرفته می شد.
اگرچه تعیین دقیق زمانی که شکلات برای اولین بار اختراع شد دشوار است، اما این لذت شیرین از زمان شروع تمدن بشر همیشه به شکلی یا دیگری گرامی داشته شده است.
در قرون اولیه آمریکای لاتین ماقبل مدرن، از دانه های کاکائو به عنوان ارز استفاده می شد.
یک سند قرن 16 آزتک بیان می کند که تامال را می توان از یک لوبیا خریداری کرد در حالی که برای خرید یک مرغ بوقلمون 100 لوبیا لازم بود.
مایاها و آزتک ها همچنین بر این باور بودند که دانه های کاکائو دارای قدرت جادویی هستند و برای مراسم مقدس مانند تولد، ازدواج و تشییع جنازه مناسب هستند.
به گزارش “The Chocolate Connoisseur” نوشته کلوئه دوتر-روسل، آزتک ها قبل از مرگ قربانیان را با دادن یک کدو شکلات که قبلاً دارای قطرات یا آثار خون قربانیان قبلی بود، شاد می کردند.
در حالی که تاریخچه شکلات بسیار جالب است، فرآیند تولید آن حتی بیشتر از آن است. همانطور که همه می دانیم شکلات از میوه درختان کاکائو بومی آمریکای مرکزی و جنوبی تهیه می شود.
میوه ای که دانه های کاکائو تولید می کند غلاف نام دارد و هر غلاف از 40 دانه کاکائو تشکیل شده است.
